1. ’s-Hertogenbosch Muziekstad 1953
In 1953 zou het Koninklijk Nederlands Zangersverbond zijn 100-jarige bestaan in ’s-Hertogenbosch vieren. Tegelijk zou het Koninklijk ’s-Hertogenbosch Mannenkoor zijn gouden jubileum vieren. Deze feiten zijn de aanzet geweest tot planmakerij. De heer A. Kurvers, secretaris van het K.N.Z.V. heeft Herman van den Eerenbeemt erbij gehaald. Hij was voorzitter van de Voorlopige Raad voor de Kunst, Ereburger van de stad ’s-Hertogenbosch, vanwege zijn verdienstelijke sturing van het 750-jarige bestaan van de stad in 1935. Hij van zijn kant heeft de grote gangmaker Carel Briels aangezocht.
Op 12 november 1949 heeft A. Kurvers ’n groots uitgewerkt plan de Burgemeester aangeboden. Hiermee zou de stad door dit festijn grote bekendheid krijgen. Vele woorden zouden er nog over gezegd worden, voordat het werkelijkheid zou zijn.
Kan muziek op het Hoogste niveau wel zeer vele mensen naar onze stad trekken of moet het muziekfestijn juist enige franjes erbij krijgen. Uiteindelijk heeft het plan een tweeledige opzet gekregen:
- Een muziekfeest, groots, breed-georganiseerd, internationaal en van een hoog niveau;
- Een manifestatie van nationale kaliber die vele bezoekers naar ’s-Hertogenbosch haalt. Modeshows, sportfantasie en de kleurrijke klederdracht van het 750-jarig bestaan van 1935 zijn uitnodigend voor andere groepen van belangstellenden.
De voorzitter Herman van den Eerenbeemt heeft nog richting kunnen geven aan de plannen. Hij stierf in 1951. Burgemeester Loeff nam zijn plaats in. De secretariaten van het K.N.Z.V. en het Koninklijk ’s-Hertogenbosch Mannenkoor hebben de plannen uitgewerkt. De gestelde eisen waren hoog. Ze hebben contacten gelegd met zuster-organisaties in America, West-Europa. Iedere zuster-organisatie is gevraagd een muziekstuk te componeren ten gunste van de Honderdjarige.
Ook de individuele mens, de groep, de onderafdeling zijn benaderd respectievelijk zijn, hun deel kosteloos te geven aan het feest.
En zij hebben het gedaan.
In volgorde moet de federatie van ’s-Hertogenbosch Harmonieën genoemd worden voor hun deel.
Vanaf het begin zou een coördinatiepunt de totale begeleiding op zich nemen, gedragen door de instemming van initiatiefnemers en andere directbetrokkenen, o.a. de gemeente.
De oprichting van de stichting ’s-Hertogenbosch Muziekstad 1953 is op 29 oktober 1952 een feit geworden. In deze stichting is Carel Briels toentertijd benoemd als algemeen en artistiek leider. De heer Briels zou uiteindelijk het ontvangstcentrum “In den Muziekhof” oprichten en beheren op eigen risico. De constructie “algemeen adviseur en tevens beheerder” is vastgelegd in een overeenkomst tussen de stichting en de heer Briels.
De festiviteiten hebben in 1953 hun klank heel ver kunnen uitdragen. Steeds opnieuw zijn die klanken nog te beluisteren tijdens de Internationale Vocalisten Concoursen – de bakermat was klaar - .
2. Het archief
Het archief van het coördinatiepunt ’s-Hertogenbosch Muziekstad 1953 omvat slechts drie archiefdozen. Zo groots, magistraal als het feest is geweest, zo fragmentarisch zijn de werkelijke archiefstukken.
Een revisie overeenkomstig de huidige richtlijnen zou het volledige beeld van deze manifestatie geweld aandoen. Bijvoorbeeld, heeft de stichting ’s-Hertogenbosch Muziekstad 1953 wel een programma van haar feest uitgegeven?
Met de historische waarde van de organisatie, de muzikale prestatie en de betrokken mens in beeld, is het archief ontdaan van haar kaf. De geschoonde stukken zijn geïnventariseerd, waarin enige facetten van de eigenlijke manifestatie op datum zijn geordend.
Ga naar de homepage van Erfgoed 's-Hertogenbosch